Parafia Św. Piotra Apostoła w Radomiu
Previous Next

Porządek Mszy Świętych:

Niedziele i Święta:

7.30   9.30
11.00
12.30   18.00

Dni powszednie:

7.00   18.00

Kancelaria czynna:

Poniedziałek: 18.30-19.30
Środa: 18.30-19.30
Piątek: 16.00-17.00

Spowiedź Święta:

30 min przed każdą mszą świętą na tygodniu.

2
listopada
sobota
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Hi 19, 1. 23-27a
Psalm responsoryjny:
Ps 27, 1. 4. 7 i 8b i 9a. 13-14 (R.: 1a)
Drugie czytanie:
1 Kor 15, 20-24a. 25-28
Werset przed Ewangelią:
Ap 1, 5-6
Ewangelia:
Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a

Patroni:

  • św. Acindynus, Pegazjusz, Aphthonius, Elpidiphorus, Anempodistus i towarz. ,
  • św. Wiktoryn,
  • św. Justus,
  • św. Carteriusz, Styriak, Tobiasz, Eudoksjusz, Agapiusz i towarz. ,
  • św. Marcjan,
  • św. Ambroży Autpert,
  • św. Winefrida,
  • św. Jerzy,
  • św. Malachiasz,
  • bł. Małgorzata z Lotaryngii,
  • bł. Jan Bodey,
  • bł. Pius od św. Alojzego {Alojzy} Campidelli

Liturgia na dzisiaj:

Pierwsze czytanie

Hi 19, 1. 23-27a
Czytanie z Księgi Hioba

Hiob rzekł: «Oby me słowa zostały spisane, oby w księdze utrwalone! Żelaznym rylcem i ołowiem na skale wyryte na wieki! Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi. Potem me szczątki skórą przyodzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę».

Psalm responsoryjny

Ps 27, 1. 4. 7 i 8b i 9a. 13-14 (R.: 1a)
W krainie życia ujrzę dobroć Boga

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam, †
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu, *
przez wszystkie dni życia,
abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam, *
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.
Będę szukał oblicza Twego, Panie. *
Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

Drugie czytanie

1 Kor 15, 20-24a. 25-28
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu.

Trzeba bowiem, ażeby królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy». Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który Mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ap 1, 5-6
Alleluja, alleluja, alleluja

Jezus Chrystus jest Pierworodnym wśród umarłych,
Jemu chwała i moc na wieki wieków.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha.

A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.

W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».

[Wersja krótsza: Łk 23, 44-46. 50. 52-53]

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Ostateczne oczyszczenie

ks. Antoni Bartoszek ks. Antoni Bartoszek

Ostateczne oczyszczenie  

Na Dzień Zaduszny przewidziane są trzy zestawy czytań mszalnych, związane z tradycją odprawiania przez kapłanów tego dnia trzech Mszy świętych. Mamy zatem aż dziewięć czytań. Trzy ze Starego Testamentu (z ksiąg Hioba, Daniela oraz Mądrości) pokazują, w jaki sposób wierzący Izraelici stopniowo odkrywali prawdę o nieśmiertelności człowieka. Nie znali jeszcze Jezusa ani Jego zmartwychwstania, przeczuwali jednak, że Bóg ma moc sprawić, by śmierć nie była całkowitym unicestwieniem. Trzy Ewangelie (jedna zaczerpnięta od św. Łukasza a dwie od św. Jana) pokazują, że Jezus jako nasz Pan i Zbawiciel jest ostatecznym Zwycięzcą śmierci. Natomiast trzy fragmenty tekstów św. Pawła (z listów do Rzymian, pierwszego oraz drugiego do Koryntian) potwierdzają, że nasza więź z Jezusem przez wiarę i chrzest jest fundamentem nadziei na nasze zmartwychwstanie i życie wieczne. Możemy wszystkie te prawdy medytować, stojąc nad grobami zmarłych. W ten sposób będziemy umacniać nadzieję na wieczną radość. 

Pytając w Dzień Zaduszny o szczęście wieczne, nie możemy jednak pominąć tematu czyśćca. Przecież modlimy się za zmarłych. A modlitwa to nie tylko wyraz naszej pamięci o bliskich, którzy odeszli. To także wypraszanie miłosierdzia dla tych, którzy jeszcze nie dostąpili wiecznego szczęścia, czyli dla tych, którzy są jeszcze w czyśćcu lub – mówiąc precyzyjniej – przeżywają stan czyśćca. To, że wiele ludzi potrzebuje oczyszczenia po śmierci, uświadamia nam, że grzech to naprawdę niepokojąca sprawa w życiu człowieka. Grzech jest groźny, gdyż ściąga na nas poważne konsekwencje, mające charakter kar. Dzień Zaduszny to dobry czas, by przypomnieć naukę Kościoła na ten temat.

Katechizm naucza, że grzech może mieć podwójny skutek. „Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się «karą wieczną» za grzech. Każdy grzech, nawet powszedni, powoduje ponadto nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia, albo na ziemi, albo po śmierci, w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy «karą doczesną» za grzech”. Oczyszczenie to jest wielką łaską Boga. 

Ufamy, że nasi zmarli odchodząc trwali w komunii z Bogiem, bo albo za życia, żyjąc w łasce Bożej, nie popełnili grzechu ciężkiego albo otrzymali – dzięki dziełu odkupienia Jezusa – przebaczenie grzechu i to uchroniło ich od wiecznej kary. Być może jednak pozostało w nich jeszcze coś do oczyszczenia, do odpokutowania. Dlatego, modlimy się za nich i zyskujemy za nich odpusty, by – jak naucza Katechizm – „by zostali uwolnieni od kar doczesnych” i ten sposób doświadczyli potęgi miłosierdzia Bożego. Nauka o czyśćcu to źródło nadziei dla nas, że nawet po śmierci mamy jeszcze szansę na oczyszczenie. Ale to także wielka przestroga, by nie bagatelizować grzechu w naszym życiu.

Z rozważań tych płynie szereg wniosków dla naszego życia. Po pierwsze, starajmy się, żyjąc blisko Jezusa, unikać wszelkiego grzechu, przede wszystkim ciężkiego. Najlepiej byłoby w mocy łaski zyskać wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego. Po drugie, gdy grzech zdarzy się w naszym życiu, do podejmijmy jak najszybciej trud nawrócenia, byśmy zdążyli przed naszą śmiercią. Im głębsze dokona się nawrócenie poprzez zanurzenie się w Boże miłosierdzie w sakramencie pokuty, tym większa będzie szansa, że nie pozostanie w nas żadna kara do odpokutowania. Po trzecie, jak naucza Katechizm, „chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech”. Jakkolwiek brzmi to wstrząsająco („przyjmować kary jako łaskę”), to jednak chodzi o oczyszczenie człowieka z wszelkiego zła i skutków zła. Po czwarte, nie trzeba czekać na próby i cierpienia. Można wyjść naprzeciw własnemu oczyszczeniu. Chrześcijan mianowicie „powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od «starego człowieka» i «przyoblec człowieka nowego»” (to też Katechizm).

 
Pełny tekst czytań...

W 1987 r. bp Edward Materski podjął decyzję o powstaniu nowej parafii na rozbudowywanym radomskim osiedlu Gołębiów II. W 1988 r. ks. Mieczysław Marchewka zbudował tymczasową kaplicę... Czytaj dalej

Ogłoszenia

Intencje

Aktualności

Galerie zdjęć

sampl31

Chór Cuore di San Pietro (Serce Świętego Piotra)

Zobacz więcej!
Kliknij żeby zobaczyc więcej!